﴿۱۴۹﴾ وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ

﴿۱۴۹﴾ وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ 

شما از كوهها خانه‏ هائي مي‏تراشيد و در آن به عيش و نوش ‍ مي‏پردازيد. 

فارهين يعنى حاذقين ( استادانه ). و بعضى ديگر گفته اند: فارهين يعنى شهوت پرستان.

فره  قاموس قرآن

فره (بر وزن فرس) به معنى خودپسندى است اسم فاعل آن فره (بر وزن كتف) آيد. فراهة به معنى حذاقت، خفّت و ماهر بودن و نشاط است اسم فاعل آن فاره است چنانكه در مجمع گفته [شعراء:149]. فارِهينَ» را حاذقين و ماهرين معنى كرده‏اند يعنى از كوهها خانه‏ها مى‏تراشيد در حاليكه در اين كار ماهريد بعضى آنرا متكبران معنى كرده‏اند. ناگفته نماند: فراهة به معنى سبكى و نشاط نيز آمده است لذا بعيد نيست كه مراد از آن در آيه آسودگان باشد كه نوعى سبكى است و در آيه ديگر به جاى فارِهين» آمِنين» آمده [حجر:82]. و هر دو آيه درباره قوم ثمود است. اين كلمه فقط يكبار در قرآن به كار رفته و فارهين - فرهين» هر دو خوانده شده است.

وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ ﴿۸۰﴾اصحاب الحجر (قوم ثمود) پيامبران را تكذيب كردند. (۸۰)

 وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿۸۱﴾ما آيات خود را براي آنها فرستاديم ولي آنها از آن روي گرداندند. (۸۱)

 وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ ﴿۸۲﴾آنها خانه‏ هاي امن و اماني در دل كوهها مي‏تراشيدند. (۸۲)

 فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ ﴿۸۳﴾اما سرانجام صيحه (مرگبار) صبحگاهان آنها را فرو گرفت. (۸۳)

 فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿۸۴﴾و آنچه را بدست آورده بودند آنان را از عذاب الهي نجات نداد. (۸۴)

Al-R ā z ī observes that this sūrah shows how the ʿĀ d for domination and glory, while the Thamūd were seduced by the material comforts of the world, deviations that represent the two sets of vices present in the irascible and concupiscent soul, respectively.

﴿۱۵۷﴾ فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ

﴿۱۵۶﴾ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ

﴿۱۵۵﴾ قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ